De strijd is gestreden, het aftellen begonnen, zo begint De Woudklank het verslag over de zitting van de Raad van State. Dinsdag klonken nog eenmaal de voors en tegens over heropening van het Polderhoofdkanaal en nu rest slechts stille afwachting. De langste 6 weken van het kanaalepos gaan in: de Raad van State bezint zich.

Zelden zit de hoogste bestuurlijke rechtszaal van het land zo vol als afgelopen dinsdag, merkt de president van het driekoppige college op. Zo’n vijftig Nij Beetsers en Veenhopers, plus het voltallig gemeentebestuur van Opsterland, volgen het eindspel ter plekke tussen de vier advocaten van de betrokken partijen.

Zelfs de geest van Domela Nieuwenhuis waart rond in het Haagse rechtshuis. De voorstanders hebben zich getooid in felrode t-shirts met de beeltenis van de voorvechter voor betere leefomstandigheden in de veendorpen om de dwingende noodzaak van heropening kracht bij te zetten. Voor enkele niet-Friezen behoeft de symboliek van Domela echter enige nadere uitleg.

Terechte ontheffing?

De rechtszitting draait om het economisch belang van openstelling. Heeft de staatssecretaris tot tweemaal toe terecht ontheffing verleend voor de natuurwaarden om de leefbaarheid in het gebied een ferme impuls te geven? Ruim 60 arbeidsplaatsen zou een bevaarbaar Polderhoofdkanaal opleveren, zeggen ondernemers en plannenhouders uit de dorpen. Een door het gemeentebestuur ingeschakeld onderzoeksbureau bevestigt dat aantal.

Nieuwe perspectieven

De advocate van bezwaarmaker Irma Leenman, zelf ook aanwezig op de zitting, vindt het arbeidsplaatsengetal getuige van wensdenken. Al was het maar omdat nogal wat plannen overlappen en dus in elkaars vaarwater zitten. Zestig initiatieven of wat minder, het gaat erom dat de inwoners nieuwe perspectieven wordt geboden nu de landbouw aan betekenis verliest in de regio, betoogt raadsvrouw Wienke Zwier namens de gemeente.

Omgevingsvergunning

In het verloop van de zitting komen ook nog de advocaten van de staatssecretaris en de gemeente Smallingerland aan het woord. De een over de compensatiemaatregelen voor de natuur, de ander over de afgegeven omgevingsvergunning die hogere bruggen in het landschap rechtvaardigt.

Goed gevoel?

Na afloop toont projectwethouder Rob Jonkman (ChristenUnie) zich tevreden over de inhoudelijke argumentatie. Hij kon het nooit hardop zeggen, maar bij de vorige verdediging van de vertegenwoordiger van de staatssecretaris heeft hij zich zitten verbijten vanwege diens nonchalante benadering van de zaak. Daarvan was nu geen sprake. Zelf kreeg hij ook nog de gelegenheid om de gerechtelijke apotheose van de 7 jaar durende strijd in te leiden. Een goed gevoel al met al? ‘Een goed gevoel in de zin dat we alles hebben gezegd wat we wilde zeggen. De steun van de mensen uit Nij Beets en De Veenhoop op de publieke tribune heeft in ieder geval op mij indruk gemaakt. Met elkaar hebben gedaan wat we konden, meer valt er niet toe te voegen. We wachten af.’ (Bron foto en tekst Woudklank)