Krommetaar op week 42

De wekelijkse ontspiegelingen van het nieuws

Voor dat je weet

mantelloes zomaar

Jarenlang leefden we in een pamperwereld. Druk op de knop en de overheid loste de problemen wel op. Dat verandert nu in rap tempo. Mensen zijn meer en meer aangewezen op de eigen kracht. Met de Week van de Mantelzorg in aantocht, is het niet verkeerd om hier bij stil te staan. Immers mantelzorgers hebben het niet altijd even gemakkelijk. Voordat je het weet ben je er eentje. In Opsterland probeert de gemeente aandacht te schenken aan deze stille helden. Neus maar eens rond op mantelzorgersverrassen en opsterland-week-37- bij dinsdag 17 -mantelzorgcafé

 Hakken uit het zand

hakken

Natuurlijk kun je beide hakken in het zand zetten. Natuurlijk kun je oogkleppen kopen gewoon tegen zijn. Natuurlijk kun je hechten aan het oude en nieuwe mogelijkheden in de prullenbak doen, noch voordat ze een kans hebben gehad. Wie bij de ‘reacties’ op de nieuwe Skâns kijkt en de briefwisseling tussen Grietsje en Sikke leest, ziet dat het ook anders kan. Het is geen kwestie van wij of zij. Iedereen wil toch een toekomstbestendige Skâns in Gorredijk. Met de hakken in het zand tegenover elkaar staan bereik je dat doel in ieder geval niet. Luisteren naar elkaar en samen naar de beste oplossing zoeken geeft meer resultaat. Kijk maar eens bij vaart-achter-plannen-nieuwe-skans- en    informatieavond-toekomst-skans

 Achter elke glimlach de zon

zon

Zes weken van wachten in het kanaalverhaal zijn begonnen. Nog voordat Sinterklaas zijn verjaardag viert doet de Raad van State uitspraak. Gaat het Polderhoofdkanaal open, of blijft het dicht. Vorige week woensdag trok een bus vol Beetsters en Veenhopers naar Den Haag om het proces bij te wonen. Daar had de opperrechter overduidelijk plezier in. Hij zag al die rooie protestshirts gespannen om de dikke en dunne buiken en glimlachte. Hij glimlachte ook toen ze zaal tot twee keer toe rumoerig werd bij onwerkelijke uitspraken van de tegenpartij. Het zou dus best wel eens kunnen zijn dat die glimlach ook zijn gezicht siert als de uitspraak wordt gelanceerd. Ach ik weet het, als je iets graag wilt zie je achter elke glimlach de zon schijnen. Maar ja, het is altijd beter dan een rechters met gezichten als donderwolken.

 Onmachtige kant

onmacht

De onveilige en lawaaioverlastige A7 zit stevig in de broekzak van Rijkswaterstaat. Dat er gemeenteraadsleden zijn die verantwoordelijk zijn voor de inwoners van Luxwoude lijkt in dit verhaal nauwelijks ter zake te doen. Een raadslid kan wel roepen dat het verkeerslawaai weg moet, maar meer dan een minzaam glimlachje van Rijkswaterstaat zal hem dat niet opleveren. Dus vraag je uit pure arrenmoede het college maar om druk uit te oefenen. Het zijn van die momenten dat je de onmachtige kant van het raadslidmaatschap voelt. Je wilt zo graag, maar je hebt er niet werkelijk invloed op. En nu maar hopen dat het college die invloed wel heeft. Want het blijft natuurlijk bespottelijk dat Rijkswaterstaat de aanleg van fluisterasfalt gestaakt heeft bij Luxwoude!  

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.