Steeds meer gemeenten pakken de uitvoering van taken op het gebied van werk en inkomen gezamenlijk op. Dat blijkt uit onderzoek van Divosa, de vereniging van Sociale Diensten.

54 procent van de gemeenten werkt in een officieel samenwerkingsverband met meerdere gemeenten aan de uitvoering van de Wet werk en bijstand (Wwb). In 2015 groeit dat percentage naar 70. 36 procent van de gemeenten werkt samen in een gemeenschappelijke regeling en 18 procent op basis van een overeenkomst voor wat betreft bijvoorbeeld de inkoop.

De gemeente Opsterland had de werkzaamheden van de Sociale Dienst tot 1 januari van dit jaar uitbesteed aan Smallingerland. Begin dit jaar heeft de gemeenteraad deze taak weer teruggehaald naar het eigen gemeentehuis. Voor de verwerking van de gegevens, de administratie, etc. wordt nu een samenwerkingverband (de zogenaamde backoffice) opgezet met de Stellingwerven.

Kosten
De belangrijkste reden om samen te werken is geld: gemeenten verwachten efficiënter te kunnen werken als zij hun krachten bundelen en een groter schaalniveau bereiken. Ook wil een aantal gemeenten samenwerken omdat zij de drie decentralisaties gezamenlijk en integraal willen oppakken in de regio.

Niet zeker

Het is echter niet zeker dat de kosten ook gedrukt worden als er samengewerkt wordt, aldus Divosa. Uit het onderzoek ‘Het kost wat, maar dan heb je ook wat’ uit 2011 blijkt dat bezuinigen op apparaatskosten minder eenvoudig is dan het lijkt.  Bovendien blijkt, dat als de samenwerking een feit is, er niet altijd zorgvuldig op kosten gestuurd wordt. Wanneer gemeenten deels vasthouden aan hun eigen beleid (couleur locale) wordt het nog moeilijker om efficiencywinst te boeken en in de eerste jaren zijn er bovendien hoge opstart- en frictiekosten.